Choroba Leśniowskiego-Crohna i jej diagnoza oraz objawy
Jedna z tych chorób, które udało się poznać i dobrze opisać w pierwszej połowie XX wieku, kiedy rozwój medycyny był tak bardzo znaczący. Przyczynił się do tego polski badacz Antoni Leśniowski, który zaobserwował ją już w 1904 roku, ale dopiero niecałe trzydzieści lat później udało się ją dokładnie opisać Burrillowi Bernardowi Crohnowi. Jak przebiega i na czym polega. Co wiemy dziś?
Do jakiego rodzaju chorób zaliczamy Leśniowskiego-Crohna?
Choroba Leśniowskiego-Crohna, czasem określana mianem zapalenia jelit, jest przewlekłą chorobą zapalną, która może pojawiać się w dowolnej części przewodu pokarmowego, ale najczęściej obserwuje się ją w miejscu łączenia jelita cienkiego i grubego. Choroba występuje częściej w krajach uprzemysłowionych na półkuli północnej. Głównymi objawami są bóle brzucha, utrata masy ciała, zmęczenie, gorączka i biegunka. Choroba może również objawiać się poza przewodem pokarmowym, na przykład poprzez wysypkę skórną, zapalenie stawów, zapalenie oka lub występowanie aft w jamie ustnej.
Chociaż przyczyna choroby Leśniowskiego-Crohna nie jest znana, ogólnie uważa się ją za chorobę autoimmunologiczną. Tendencja do choroby jest uwarunkowana genetycznie, może być spowodowana przez środowisko u podatnej osoby. Choroba Leśniowskiego-Crohna należy do grupy chorób zapalnych jelit, a sama może być trudna do odróżnienia od innych postaci zapalenia, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego i wiele innych. Jest to więc choroba trudna w diagnozowaniu i nieskuteczna w leczeniu.
Jak dowiedzieć się, że jestem chory?
Niewątpliwie diagnoza jest trudna i opiera się na wielu testach pomocniczych. Trzeba wykonać nieraz kilka z nich, by mieć pewność, że to właśnie to schorzenie zaatakowało organizm. Pierwsza jest zawsze morfologia krwi, która jest potrzebna do ustalenia możliwej anemii. Można zaobserwować niedobór witaminy B12; zwłaszcza przy zajęciu przez chorobę jelita krętego. Poziom OB i CRP pokazuje stan zapalny w organizmie, ale nie mówi wiele więcej.
Trzeba zrobić kolejne badania, z których ważnym jest kolonoskopia. Pozwala na najlepszą diagnozę i sprawdzenie zasięgu choroby, ponieważ zapewnia bezpośredni wgląd w obszar okrężnicy i końcową część jelita krętego. Podczas tego badania można również wykonać biopsję. Zresztą jest jeszcze wiele metod, które pozwalają na dokładniejsze zbadanie, czy stwierdza się wystąpienie choroby Leśniowskiego-Crohna. Warto mieć świadomość, że szybka diagnoza, to większe szanse na dłuższe życie.
